Erozja kawitacyjna

Ultradźwiękowa obróbka wyrobów metalowych w cieczy służy głównie do usuwania różnych rodzaje zanieczyszczeń z powierzchni. Efekty ultradźwięków nie tylko oddzielają i usuwają zanieczyszczenia, ale mają również istotny wpływ na właściwości fizyko-mechaniczne i geometryczne powierzchni produktów, jeśli proces obróbki trwa odpwoiednio długo. Podczas tego procesu możemy zaobserować zmiany struktury, chropowatości, podchropowatości i wartości mikrotwardości poddawanych procesowi materiałów. Proces erozji kawitacyjnej obejmuje co najmniej 3 etapy. W pierwszym etapie geometryczne właściwości powierzchni zmieniają się nieznacznie wraz z kumulacją naprężeń wewnętrznych. Drugi etap charakteryzuje się rozdrobnieniem struktury, zwiększoną chropowatość i submikroszorstkość oraz rozwój erozji powierzchniowej. W trzecim etapie, gdy osiąga się pewien stan graniczny, nie ma zauważalnych zmian we właściwościach powierzchni. Długości tych etapów i ilościowe charakterystyki erozji dla różnych materiałów znacznie się różnią. Na przykłąd stwierdzono, że czas potrzebny do osiągnięcia stanu granicznego był dłuższy dla stali węglowej niż dla stali stopowej. Erozję kawitacyjną można wykorzystać do usprawnienia procesu czyszczenia, a także do stworzenia wymaganej właściwości powierzchni róznych materiałów np. stali konstrukcyjnych.